Meezingspektakel Mssls 4-8

Nog een optreden in Maassluis was de middag voor het muziekspektakel. Helaas wederom vanwege de vakantie een klein ploegje, bijna allemaal solospelers.  De zon scheen uitbundig en het was lekker druk. We begonnen weer op de markt en speelden, onder begeleiding, op verschillende plaatsen door heel de Binnenstad.
Maar met al onze beperkingen hebben we er een mooi en vooral gezellig optreden van gemaakt.

Zomerspektakel Maasdijk 29-7

Terwijl de meesten van ons nog met vakantie waren, gingen een aantal optredens toch door. Zo ook spelen bij het Zomerspektakel in Maasdijk. In de zomerperiode heeft ieder dorp in het Westland zijn eigen feestweek en zo ook Maasdijk. We moesten spelen langs de route van een hardloopwedstrijd van 5 en 10 kilometer. Eerst even bij het startpunt het publiek opwarmen om vervolgens te verkassen naar een plek langs de route. Primeur bij dit optreden was dat we onze nieuwe polo’s in gebruik hebben genomen. De witte deze keer. Het was jammer dat het weer niet helemaal mee zat want bij de kinderhardloop wedstrijd stonden we in de regen te spelen en dat is niet lekker. Maar al met al hebben we weer een leuk optreden neergezet met dank aan Leroy Vervloet die deze keer de eerste trompet kwam versterken.

Revius Lyceum 5 en 6-7

Net als in 2016 waren we weer uitgenodigd door het Revius Lyceum om de examen kandidaten van VWO en Havo opleidingen, muzikaal te begeleiden vanaf Inzight naar de Koningshof. Twee avonden een stukje lopen naar de Koningshof. Het lopend spelen ging bijzonder goed alhoewel we dat niet meer zo gewend zijn. Op de eerste avond werd ook nog even de kans gegrepen om zelfs tot in de zaal door te dringen en daar de boel te vermaken. Twee hele leuke optredens waar we tevreden op terug kunnen kijken.

Optreden JoCoDam 4-7

Nog even in herinnering onze meezingmiddag. In de zaal zat een man met een damspel. De man heet John Moens. Het dammen was er omdat hij voorzitter is van de damvereniging JoCoDam. Nu wil het geval dat JoCoDam op vrijdag 4 juli een feestmiddag had bij wijkvereniging De Flat en omdat de heer Moens een groot fan van ons was geworden, wilde hij ons daar graag bij hebben. Zo togen we bijna compleet naar De Flat. Een toch wat kleine ruimte voor zoveel muzikanten maar de pret was er niet minder om. We hadden ook nog een gast muzikant in de persoon van Michiel die per ongeluk toch in Maassluis was. We speelden twee setjes en natuurlijk werd de polonaise ingezet. Een leuk optreden tussendoor waar we met veel plezier aan hebben meegewerkt.

A4D Zuidland 1-6

Donderdag 1 juni toog een grote ploeg naar Zuidland, gelegen op Voorne-Putten. Voor een aantal van ons een zeer onbekend gebied. Zuidland is een dorpje van bijna 6000 inwoners en maakt deel van de gemeente Nissewaard. Klein en gezellig zullen we maar zeggen. Zuidland wordt daar ook wel Sland genoemd. We waren ruim op tijd in het dorp en al wachtend op de lopers van de avondvierdaagse kon men het toch niet laten om even te spelen voor een dame die in cafeetje Slandsbakkie haar 80e verjaardag zat te vieren met familie. Na een lang zal ze leven ging het hek van de dam en speelden we bijna een half repertoire weg. Het werd alleen maar gezelliger. Rond 8 uur werden de lopers dan verwacht op het pleintje voor het cafeetje en dus werd er van ons verwacht dat we daarbij zouden spelen. In de stoet liepen ook nog twee muziekverenigingen mee.
De lopers gingen dansend door de straat. Toen bijna iedereen voorbij was hebben we het optreden afgesloten met, hoe kan het ook anders, ’tDondert’ en zo kwam er een einde aan een leuk optreden.
En we hebben ondertussen ook vernomen dat de uitnodiging voor 2018 ook al weer bijna rond is. Een teken dat we het goed gedaan hebben.

Meezingmiddag 21-5

Op 21 mei organiseerden wij zelf onze meezingmiddag. Een idee dat al in 2016 was geboren maar door steeds nieuwe optredens en de voorbereidingen daarvoor, vooruit geschoven. Nu was er eindelijk een datum bepaald en wel 21 mei.  Angela was gevraagd het geheel te organiseren.  In de maanden daarvoor was de voorbereiding al beginnen. Muziek uitzoeken, repertoire wat uitbreiden en dus nieuwe muziek aanschaffen en op de lessenaar zetten. Teksten opzoeken en dan muziek en teksten nog eens gelijk aan elkaar maken want wij hebben de neiging weleens wat herhalingen uit de muziek te schrappen. Dat kan dus niet als er nog tekst bij gezongen wordt.

Rond twaalf uur waren er wat mensen aanwezig om de zaal een beetje te versieren en ballonnen op te blazen om het geheel een feestelijk uiterlijk te geven. Alle leden waren om één uur aanwezig om zich op het spektakel voor te bereiden. Inspelen, stemmen e.d. horen er nu eenmaal bij.
Nu hadden we een groot nadeel en dat was het prachtige weer. Toch kon een redelijk aantal mensen ons gebouw vinden en ze deden ook bijna allemaal actief mee. In totaal stonden er 18 nummers op de lijst dus dat is een flink aantal. De mensen hadden allemaal de teksten uitgereikt gekregen en startten we met ‘Feest in de tent’ als opwarmnummer. Vervolgens rolde het repertoire zich af. Onze huiszanger, Ton, had die morgen al wat voorbeelden van zijn zangkunst op de Whatsapp gezet en daar het nodige commentaar op gekregen. Na een paar nummers kon hij het toch niet laten om de microfoon te pakken en uit volle borst mee te gaan zingen. In de pauze werden de complimenten gegeven voor de diversiteit van het repertoire, dat dit repertoire ook veel oude liedjes bevat wat heel leuk was voor het oudere publiek en dat er  ook luisterliedjes tussen zaten waarbij de zang eigenlijk storend was. Niets ten nadele van de zangers en zangeressen natuurlijk. Vooral ‘mag ik dan bij jou’ van Claudia de Breij kwam bij de mensen binnen en dat is wel het ultieme dat je als muzikant kunt bereiken namelijk dat je muziek gevoeld wordt. Na de pauze was het meer het feestrepertoire en de outfit was daarop aangepast.
Uiteraard werd het optreden afgesloten met, bijna, ons lijflied ‘t’Dondert … ‘. Er vormde zich ook nog een kleine polonaise en zo kwam er een einde aan een toch wel leuke middag waarbij zeer goed gespeelt werd. Jammer was de kleine publieke belangstelling maar ondanks dat hebben we een gezellige middag beleeft.

Dodenherdenking 4-5

4 Mei is altijd weer een indrukkende avond met de dodenherdenking. Het leek er naar uit te zien dat we dit jaar niet mee zouden doen want de vraag vanuit de gemeente was aan de zeer late kant. Toch waren 4 heren bereid om de stoet weer van het station naar het monument te begeleiden. Patrick, Jaco, Kevin en Daan namen de honneurs waar.  Een paar dagen van te voren werd er op de sintelbaan nog even geoefend in commando uitvoering en lopen in een laag tempo. Allemaal om het er weer strak uit te laten zien.
Het orkest dat achter ons liep was deze keer ook een stuk groter dan andere jaren want ook hier, net als bij de aubade op de markt, traden Kunst na Arbeid én de Maassluise Harmonie samen op.
Ook in de opstelling bij het monument  was er een en ander gewijzigd. Waar we anders nog de ruimte hadden om rond het monument te lopen, staan nu stoelen opgesteld voor het orkest en ook op ons geijkte plekje op het gras stond nu een rij stoelen. Dan moet je toch even kijken waar je gaat parkeren. Nu was het eerste bekend en daar hadden we op gerepeteerd, maar de tweede rij stoelen was een verrassing. Verder verliep de plechtigheid heel goed en snel. Na de toespraak van de burgemeester konden we weer afmarcheren naar het station waarna de stoet weer ontbonden werd.  Achteraf is Daan nog even naar de gemeenteborrel geweest en het was een beetje jammer dat de burgemeester in zijn dankwoord ons niet noemde. Maar ja, dat schijnt de burgemeester wel vaker te doen hoorde hij zo in de zaal. Ondanks dat kon er weer even genetwerkt worden en dat hoort toch ook bij.

Koningsdag 27-4

De Koningsdag 2017 is een beetje traditioneel verlopen. In de middag hadden we ons optreden tijdens het grote feest van MSV. Dat feest voltrok zich grotendeels in de tent want de weergoden deden het af en toe aardig regenen. Dus werd besloten om ook maar in de tent op te treden. Rond één uur betrokken we het podium en toeterden we ons eerste setje af. Ondanks de warmte in de tent ging dat best goed. Even een drankje en een hapje doen en dan was het al weer tijd voor ons tweede optreden. Ook die verliep eigenlijk vlekkeloos. Er zat dit jaar zo hier en daar ook meer beweging in het publiek want we weten dat het MSV publiek redelijk verwend is en niet gauw tot bewegen is te verleiden. Toch lukte het zo hier en daar.
Na MSV was het als een speer terug naar het gebouw om de hele boel in de auto’s te laden want we waren uitgenodigd om een mini-aubade te geven in verzorgingscentrum De Schiewaegh in Schiedam. Het was even zoeken maar de mensen waren zeer blij dat we er waren want hun middagprogramma was wat ingelopen dus de mensen zaten te wachten. We hebben het met een aantal nummers gespeeld met natuurlijk het Wilhelmus want dat hoort erbij. Met ‘Dondert …’ kwamen de ouwetjes en het verplegend personeel natuurlijk nog op de vloer voor een polonaise en zo sloten we een zeer leuk optreden af. Met dank aan Kevin die weer even inviel op de 1e trompet.
Voor wie honger had ging het naar het Muziekgebouw want daar had Jolanda gezorgd voor een heerlijke nasi maaltijd met allerlei andere lekkernijen erbij. Het was heerlijk. Een andere traditie, die al heel lang terug gaat, is uiteraard dat er weer gezorgd was voor de oranje bitter want een Koningsdag zonder een glaasje oranjebitter is geen Koningsdag. En zo was het heel erg gezellig en ook erg laat voordat de deur van het gebouw weer op slot ging.

1e Vlaardingse Dweilfestval 26-3

Zondag 26 maart werd het eerste Vlaardingse Dweilfestval georganiseerd door partycentrum Prikkewater in samenwerking met de Haringkoppen uit Vlaardingen. De geschiedenis van de Haringkoppen en die van onze club lijken erg op elkaar want de Haringkoppen zijn ontstaan uit de showband Liberté zoals wij ontstaan zijn uit Drumfanfare Het Wapen van Maassluis. Naast de Haringkoppen en de FurieToeters waren er ook Dorst uit Mijdrecht, Foutje bedankt uit Den Haag, De Blaasknarren uit Leidschendam en als speciale gast de Pierewaaiers uit Oosterhout. Het nieuwe Prikkewater bleek een hele gezellige en uitnodigende locatie te zijn. De loco burgemeester van Vlaardingen opende het festival en wenste alle orkesten veel succes. De middag werd natuurlijk gestart met de Haringkoppen. Een mooie groep met leuke muziek. Daarna was het onze beurt voor een eerste setje. Dat ging bijzonder goed dus daar konden we met een tevreden gevoel op terugkijken. Vervolgens konden we kijken en vooral luisteren naar de andere orkesten. Buiten de zaal werd het ook nog even gezellig met een zitje in de zon. Tussen de muzikanten werden veel gesprekken gestart en werd er enige informatie uitgewisseld. Om 4 uur was on tweede setje maar dat liep al een beetje uit. Op een tweede podium speelden we ons de longen uit het lijf en met een Dondert en Bliksemt rondden we ons optreden af. Alhoewel er eigenlijk geen wedstrijdelement was, had de eigenaar van Prikkewater toch een wisselbokaal staan voor de beste act en die wisselbokaal ging naar de Pierewaaiers uit Oosterhout. Alle orkesten kregen ook een doos met echt Vlaardings bier en een fles likeur. Dit om bij de eerst volgende repetitie of andere gelegenheid te nuttigen. We mogen wel zeggen dat dit een van de gezelligste festivals was waar we tot nu toe hebben opgetreden. De uitnodiging voor volgend jaar ligt al in de bus.

Monheim am Rhein 27-2

De grote dag was aangebroken, de reis naar Monheim zou beginnen. Er ging aan deze dag overigens heel wat vooraf. Bij de aanbieding was als gezegd dat we deze keer moesten lopen vooraan de stoet. We weten dat er een paar krakende wagens tussen ons zitten maar een beetje overmoedig zeiden deze dat ze wel mee zouden lopen. Maar dat ging hem achteraf toch niet worden. Angelique ging direct aan de slag om een oplossing te vinden en het voorstel werd een golfkar. Dat was nog niet eens de moeilijkste oplossing maar toen kwam het, hoe krijg je dat ding in Monheim? Rob van Marrewijk kon met een telefoontje een aanhanger regelen maar dan moet er nog een auto voor en een chauffeur. Ook weer Angelique offerde haar auto op en Ton, onze zanger, zou rijden. Een golfkar staat ook weer niet zo bij de deur dus op maandag moest er eerst een aanhanger gehaald worden in Maasland en dan door naar Wijk bij Duurstede om een golfkar daar op te krijgen en vervolgens naar Monheim. Als ik het zo opschrijf lijkt het allemaal makkelijk maar om dit in anderhalve week te organiseren is zeer stressvol.
En zo stonden we om zeven uur te wachten op de bus van half acht …….. die niet kwam. In de bus zat ook de Herremenie uit Naaldwijk die ook naar Monheim gingen en onze grote vriend Paul speelt bij de Herremenie. Die appte dat ze al bij Vlaardingen zaten en hij vroeg zich af of wij nog wel meegingen. Ja, dat was wel de bedoeling. Dus wederom stress want de wet van Murphy had zijn invloed op dit optreden.
De impresario in Duitsland werd gebeld en toen de bus al in Barendrecht was kreeg deze opdracht om op rasse schreden terug te keren naar Maassluis om ons op te halen. Bijna een uur later dan gepland reden we dan toch richting Monheim. We waren toch op tijd om ons te melden. In Monheim werden we uit de bus gezet met spullen. De bus zou de Herremenie afzetten en dan terug komen maar… de bus kwam terug en reed, met een vriendelijk zwaaiende chauffeur, hard voorbij, een aantal verbaasde gezichten achterlatend. Oké, waarom zou dit wel goed gaan toch?? Ondertussen was ook Ton met Nico en golfkar gearriveerd in Monheim en hadden we de tijd om de golfkar voorzichtig van de aanhanger af te krijgen. Ondertussen was chauffeur en bus ook teruggekeerd en konden we dan toch nog al onze spullen kwijt. De golfkar werd ondertussen opgetuigd met vlaggetjes en met jeugd aan boord reed Jolanda enkel proefrondjes.
Zo langzamerhand was het tijd geworden om naar onze opstelplaats te lopen. Omdat we voorop liepen moesten we achteraan de stoet opstellen. Beetje vreemd. Reden hiervoor was dat er ook een voorstelronde gelopen moest worden voorafgaande aan de optocht. Achter ons sloot nummer twee zich aan en dan nummer drie enz. Zo hebben wij dus twee hele ronden gelopen. Toen Carla, Cor en Albert zich in de golfkar hadden genesteld, en Jolanda het stuur had genomen, ging het richting de opstelplaats. Het tempo en snelheid was heel goed maar er was ons voorspelt dat de zugleiter een oudere man was die heel, heel langzaam liep. En dat was ook zo. Andreas, zo heette hij, was niet een van de snelste. Hij was zelfs zo langzaam, dat de golfkar er warm van liep en er af en toe mee stopte en er gestept en geduwd moest worden. De groep bleef goed bij elkaar en dat was muzikaal gezien wel erg lekker. We hebben een aardig stuk gelopen maar om 4 uur kwam er een einde aan de tocht. Andreas werd bedankt voor zijn leiding en toen moesten we nog naar het gemeentehuis want daar zou de bus naartoe komen. Ondertussen was het weer ook slechter geworden en begon het te regenen. Dat hadden we weer goed geschoten want het was de gehele middag droog gebleven. De golfkar werd weer op de aanhanger gezet onder het toezien van een busleiter want we stonden een beetje in de weg en gooiden de dienstregeling van de bussen in de war. Vlak na vertrek zijn we ook nog even gestopt bij de Mac die direct stampvol stond. Daarna ging het regelrecht door naar Maassluis en vervolgens naar Naaldwijk. Het verhaal was hiermee nog niet afgelopen want de telefoon van Angelique lag nog in de bus. Murphy toch!? Gelukkig was de buschauffeur op de weg terug van Naaldwijk en gestopt in Vlaardingen waar de telefoon nog opgehaald kon worden. Zo kwam er een einde aan een stressie maar ook leuke dag.
En nog was het niet over want in de week werd Angelique gebeld door Jan, de impresario, en die moest de complimenten overbrengen van Andreas de Zugleiter. Andreas had hem in de 16 jaar dat Jan voor de clubs zorgde, nog nooit persoonlijk opgebeld. Andreas vond ons de meest sociale en aardigste band die hij ooit had begeleid en hij nodigde ons op voorhand uit om volgend jaar ook te komen op het besloten feest op zondagavond. Wie weet wat dit ons nog gaat brengen aan leuke optredens.
iedereen die zijn uiterste best heeft gedaan om dit optreden tot een mooi einde te brengen verdiend een pluim. Het zat niet op alle momenten mee maar persoonlijk hoop ik dat we dit nog een flink aantal jaren voort kunnen zetten.

Deze website gebruikt cookies u kunt alles na lezen op onze   Privacy pagina