Voor ons zit ook dit carnaval er weer op. Carnaval begon voor ons op zaterdag 22 februari bij onze vrienden van CV de Smooksnuivers in Rozenburg. Een traditie die al vanaf het begin van ons “Furietoeters zijn”stamt.
Uiteraard was het weer niet echt toppie, maar voor de CV mocht dit de pret niet drukken. Om kwart voor 12 verzamelde we ons in de Tempel der Zotheid om daarna in een kleurige stoet te vertrekken naar het Raadhuisplein in Rozenburg, voor het uitreiken van de sleutel van de stad.
Nadat we meerdere malen zowat van de straat geblazen waren door de sterke wind, kwamen we aan op het Raadhuisplein. De sleutel werd uitgereikt, de dansmariekes deden een klein optreden en toen volgde er nog een kleine rondrit over het plein.
Onder de geimproviseerde (het muziekboekje waaide alle kanten op) klanken ging het hele gezelschap terug naar de Tempel der Zotheid. Voor ons zat het optreden erop voor deze middag. ‘s Avonds ging het voor ons verder.
Dit was rond 21.00 uur. We verzamelde ons wederom in de Tempel der Zotheid om onze opwachting te maken voor het Grote Carnaval. Op de klanken van Pipi Langkous kwamen we binnen en werden we wederom enthousiast ontvangen. Nadat Prins Ron iedereen verwelkomd had, werd er de eerste polonaise ingezet. Na een kwartier nam de HuisDj het over, en konden we even rustig aan doen. Nadat we ons laatste blok om kwart over 11 hadden voltooid zat het er voor ons weer op. Op naar volgend jaar.
Ons tweede carnavals optreden begon de maandag erna. Na de zondag flink uitgerust te hebben, verzamelde we ons op maandagochtend om kwart over 5 s morgens. Het was enorm vroeg, maar de stemming zat er al goed in.
Een mooie bus, een vriendelijke chauffeur en het was droog. Toen nog wel…… Om ca. kwart voor 6 togen we naar Meerbusch am Nierst. Zoals altijd reed Ton samen met Nico de bus waar onze Riksja’s in stonden.
Deze gebruiken nu al wat jaartjes, aangezien we iedereen mee willen nemen, maar niet iedereen kan dit stuk meer lopen. Aangekomen in Meerbusch bleek alles daar al helemaal klaar te staan. Daar beginnen de optochten blijkbaar s morgens om 9 uur al. De bedoeling van de optocht was het van boerderij naar boerderij gaan. De fietsen werden uitgeladen en toen kwamen we er wel achter dat deze niet van hele goede kwaliteit meer waren. De optocht werd gestart en Joep en Ronald fietste alsof hun leven ervan af hing. Uiteraard was het ook begonnen met miezeren. De optocht was niet zo lang, dus dat viel reuze mee. Dachten we…….. Nadat we na een goede 2 uur terug waren bij het beginpunt dachten we dat het erop zat, maar niets bleek minder waar. Op ieder open plein, bij een boerderij of een cafe werd door alles een kleine show gegeven onder muzikale begeleiding.
Zo rond half 1 mochten we dan toch aan de lunch. De warme lunch die al klaar stond werd goed ontvangen, en na een goed uur konden we er weer tegen aan. Toen bleek pas het tweede deel te gaan beginnen. 1 fiets ging nog wel, de andere bleek afgeschreven. Het fiets niet echt lekker met lekke banden. Dan maar lopen. Nu bleek pas dat we van boerderij naar boerderij zouden gaan, en deze liggen uiteraard niet naast elkaar. De optocht zou duren van kwart voor 2 tot ca. 3 uur, maar toen we dan uiteindelijk klaar waren, was het ondertussen 5 uur geweest. Door de lengte van de optocht en de enorm vriendelijke bevolking die overal langs de kant stond met allerlei lekkers duurde het enorm lang voordat we bij het eind waren. Uiteindelijk bleek dat we een tocht van ca. 14 km gelopen had. Was best een hele lange vermoeiende dag. Dit was al een flinke tijd geleden.
Opgelucht dat het erop zat togen we met de bus naar de jeugdherberg waar we zouden overnachten. Ook daar stond het eten klaar. Nadat iedereen klaar was met eten, en de kamers verdeeld waren, bleek er toch nog genoeg energie over te zijn, om nog even een aantal gezellige uurtjes met elkaar door te brengen. Zo sloten we de dag toch nog gezellig af.
De tweede dag begon alweer vroeg. Rond half 9 werden we bij het ontbijt verwacht, waarna we de kamers opruimde en moesten wachten totdat we naar Mönchengladbach konden vertrekken. Daar vind op de dinsdag na Rosemontag de grootste optocht van Europa plaats. Echter zouden we pas om 11 uur vertrekken, dus we moesten nog even een tijd ons zelf vermaken. Dan worden er nog was groepsfoto’s gemaakt. Altijd leuk. Ook werd de nog enige werkende fiets, toch nog wat beter gerepareerd. Niet prettig, als je op twee fietsen rekend en je houdt er uiteindelijk maar 1 over.
Rond 11 vertrokken we dan naar Mönchengladbach. Het weer was goed. Er stond een zon hoog aan de hemel, en de lucht was blauw. Aangekomen op het verzamelpunt, verdween helaas de blauwe lucht, en ging het druppelen. Nadat we toegesproken waren door de organisatie, vertrokken we al lopend naar het startpunt. Helaas ging dat niet voor ons allemaal op. Daar aangekomen was het een kleurig geheel. De optocht was al gestart en het duurde helaas nog een hele tijd voordat we konden invoegen in de optocht. Eindelijk om kwart over 2 was het onze beurt. Ook deze tocht bleek langer dan gepland, en om kwart over 4 kwamen we eindelijk weer terug bij het startpunt. Gelukkig was het wel droog gebleven. Weer aangekomen bij het verzamelpunt waar ook de bus stond, bleek dat we precies op tijd klaar waren. Nadat we allemaal weer in de bus zaten, ging de hemel open en ging ook niet meer dicht. De regen kwam op dat moment met bakken naar beneden. Afgesproken werd dat we onderweg nog even zouden stoppen om een hapje te eten en zo werd de terugreis begonnen. Zo rond half 9 savonds reden we Maassluis weer binnen, en konden we 2 vermoeiende maar wel heel gezellige dagen afsluiten. Dit was zeker voor herhaling vatbaar maar dan misschien volgend jaar op een wagen.
